Fren dirençlerin temel özelliği büyük enerji tüketimi ve bu enerjiyi ısı şeklinde tüketmektir. Herhangi bir mekanik sistem yavaşladığında, sistem bir jeneratör görevi görür ve yeniden güç devresine aktarılan büyük miktarda elektrik enerjisi oluşturur. Bu büyük miktarda enerji, bir güç devresinde bulunan direnç tarafından tüketilir. Direnç, tüketilen enerjiyi ısıya dönüştürür ve aynı anda frenleme etkisi yaratılır. Bu nedenle, bu işlemde kullanılan direnç fren direnci olarak bilinir ve işleme dinamik fren adı verilir. Böylece, bir fren direncinin amacı, bir fren torku üreterek mekanik sistemi hızlı bir şekilde durdurmak veya yavaşlatmaktır. Fren dirençleri, direnç ve ortalama frenleme gücü gibi özelliklerle tasarlanmıştır. Daha küçük omik değerlere sahip frenleme dirençleri, motorların daha hızlı durmasına ve daha fazla ısı yaymasına yardımcı olur. Fren dirençleri daha az servis gerektirir ve daha yüksek güvenilirlik sağlar. Bu nedenle, motorları yavaşlatmak için sürtünme frenlerine göre fren dirençleri tercih edilir.
Elektrik motorları bazı durumlarda çevirdiği makine tarafından jeneratör gibi çalışıp, şebekeyi besler. Böyle durumlarda motorun çabuk durması veya normal hıza inmesi istenirse, hız değiştiricinin yani inverterin fren terminallerine uygun ohmik ve watt değerli direnç bağlanarak, motor tarafından üretilen enerji inverterde doğru akıma çevrilip, frenleme direnci üzerinden ısıya dönüştürülür. Tam hızda ve tam yükte dönen bir motoru frenlemek için gerekli frenleme direnci (dinamik fren) gücü, motor gücü ile aynı olmalıdır. Fakat çoğu zaman frenleme süreleri birkaç saniye mertebesinde olduğundan motor gücünden daha küçük güçlü dirençleri kısa süre aşırı yükleyerek frenlemek daha ekonomik olmaktadır.